Nie wspomnę już… tych słów przeplatanychturkotem kół statkubłękitem tulonegowędrówek z obrazu złodziejemw blaszanej skrzyneczcez magicznym numerem snu opatrzonego bukszpanowym uśmiechem, gdzietylko nie spojrzećgdym to chciał święcić Tweziemskie imięi oczy i ustaTwych delikatnych palcy, copod najmniejszymtylko dotykiem, jakpąki róż pękaćpoczynały nie jestem już w staniepopatrzeć przedsiebie, by Ciebietam pamięć mana myśl nieprzywołała. twardych wyrazów siłąwyrwanychz gardła, […]